Terapia pedagogiczna

To szereg specjalistycznych oddziaływań na dziecko, które przejawia różnego rodzaju nieprawidłowości w rozwoju psychomotorycznym i społecznym w obrębie motywacji, emocji, nabywania i przyswajania wiedzy, integracji i współżycia socjalnego. Zajęcia mają na celu przede wszystkim stymulację ogólnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dziecka obciążonego deficytami i dysharmonią rozwojową. Cele szczegółowe terapii pedagogicznej uzależnione są od indywidualnych potrzeb.

Terapia pedagogiczna skierowana jest do dzieci:

• niepełnosprawnych i przewlekle chorych, np. niepełnosprawnych intelektualnie i ruchowo, z wadami słuchu, autyzmem, zespołem Aspergera;
• niedostosowanych społecznie;
• z trudnościami w nauce powstałymi w następstwie wad rozwojowych.
• z deficytami rozwojowymi

Dzięki terapii pedagogicznej dziecko zyskuje możliwość wszechstronnego rozwoju, stymulowanie jego rozwoju. Niwelowania trudności, przyczyn i objawów niepowodzeń szkolnych, wyrównywanie braków w wiedzy i praktycznych umiejętnościach manualnych. Dzięki pozytywnym wzmocnieniom następuje podwyższanie samooceny i motywacji do nauki i działania.